Uzaklarda bir kadın o. Çok diyebileceğim kadar uzaktaAma bir o kadar da yakın, hem de çok yakın,Aramızda ki yüzlerce kilometre sorun değil. Çünkü kalbiyle öyle yakın ki bana…  Küçük bir dörtlükle açalım istedim konuyu. Önce dörtlük gelsin, laflar gelir ardından nasılsa. Orda bir kadın var uzaklarda, o çok özel bir kadın Gitmesem de, gelmesem de ben ona Tutamasam da elini, konduramasam da buseleri dudağına O kadın senin kadının diyor yüreğim bana Gel de isyan etme zamana Gel de kızma yaşadığın onca lüzumsuz geçen yıllara Tanıyınca O’nu, öyle bir dank etti ki, hem yürek hem kafa İlk kez sitem ettim, ilk kez sitem ettim Allah’a Ve dedim ki ben bana :“Gençlikte yaşatman gerektiğini, mecbur musun şimdi bana yaşatmaya?”Özlüyorum be! ÖzlüyorumGünaydın’larını özlüyorumHayırlı işler’ini özlüyorumKendine iyi bak’larını ve beni düşünmesini özlüyorum Kısacası her şeyini özlüyorum Üzülmemi istemeyişini özlüyorum Olası bir kırgınlığıma karşı gösterdiği hassasiyeti özlüyorum O’nun olgun ve çok güzel bir kadın olmasına yanında içinde ki o çok küçük, o çok şirin ve dünya tatlısı minik kızı seviyorum. Bulduğu her fırsatta bana yazışını, kendisini merak etmemi istemeyişini seviyorum En çokta kahkahalarını ve bir o kadar da sesinin rengini seviyorum Şu an dilimde bir şarkı; Çalışma odamın penceresinden bakıp denize Onu söylüyorum :  Leyla bir Özge Can'dırKara gözlü ceylandırDoyulmaz hüsn-ü andırKanılmaz bir içim suLeyla, Leyla, ah, LeylaDillerde sözlenen oYollarda gözlenen oYürekten özlenen oHer gönülde o arzuLeyla, Leyla, ah, LeylaAşıklar levend olsaSevdalar kemend olsaBirbirine bend olsaEle geçmez o ahuLeyla, Leyla, ah, Leyla